มายานาวา

เหล่านักเรียนชั้นมอสี่ใช้เวลาในช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน เดินทางไปยังเกาะแห่งหนึ่งเพื่อเที่ยวหาเพื่อนเก่าของพวกเขาตามคำชวน โดยหารู้ไม่ว่าการเดินทางครั้งนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขาไปตลอดกาล...

กอไผ่กอนั้นยังคงสั่นไหวอยู่อย่างต่อเนื่อง และดูเหมือนจะยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ด้วย จนทำให้ทั้งหมดถึงกับหยุดนิ่งจนแทบจะลืมหายใจ บางคนกลืนน้ำลายดังเอื้อก พวกเขาจำเป็นที่จะต้องเดินผ่านไป อย่างไม่สามารถจะเลี่ยงไปทางอื่นได้
                ครูนนท์จึงตัดสินใจตะโกนถามออกไป "ใครอยู่ตรงนั้นหรือเปล่า"
                "...."
                "มีใครอยู่ตรงนั้นมั้ย"
                ยังคงไม่มีเสียงใดๆ ตอบกลับมา
                "ครูคะ เอายังไงดี จะเป็นพวกสัตว์ร้ายหรือเปล่าคะ" หยาถามอย่างหวาดๆ
                ครูนนท์ทำหน้าเครียดๆ ก่อนที่จะออกความเห็นว่า "เอาล่ะ ทุกคนอย่าขยับนะ รออยู่ตรงนี้ โชค เธอมากับครู"
                "ครับ" เด็กหนุ่มรับคำพร้อมกับทำหน้าจริงจัง เขาค่อยๆ เดินย่องๆ ตามหลังครูนนท์ไปทางกอไผ่นั้น
                ทั้งคู่หยุดเดินเมื่อเข้ามาใกล้กอไผ่ราวๆ ๓ เมตร ครูนนท์มองซ้ายมองขวา ไปเจอเข้ากับก้อนหินขนาดเหมาะมืออยู่ก้อนหนึ่งที่พื้น เขาจึงก้มไปหยิบมันขึ้นมา
                "เดี๋ยวครูจะขว้างเข้าไปนะ ถ้ามีอะไรกะโจนออกมาให้ช่วยครูด้วย"
                "ได้ครับ" โชครับคำอย่างหนักแน่น พร้อมกับคว้ากิ่งไผ่ที่หักอยู่แถวนั้นมาเพื่อเป็นอาวุธ เขาตั้งท่าเตรียมพร้อม ในขณะที่เหล่าเพื่อนๆ ด้านหลังต่างก็ลุ้นกันอย่างใจจดใจจ่อ
                ครูนนท์เงื้อแขนไปด้านหลัง แล้วขว้างหินก้อนนั้นไปอย่างสุดแรง พุ่งเข้าไปยังใจกลางกอไผ่นั้นอย่างแม่นยำ
                "โป้กกก" เสียงดังราวกับก้อนหินกระทบโดนอะไรสักอย่าง โชคเกร็งตัวพร้อมรับมือ
                กอไผ่สั่นไหวอย่างรุนแรงอีกครั้ง พร้อมกับมีเสียงร้องโหยหวนแบบที่ไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นสัตว์ประเภทใด แต่ผิดคาดที่มันไม่พุ่งกระโจนออกมายังพวกเขา จนกอไผ่ค่อยๆ สงบนิ่งลง